بررسی و اصلاح زیرسازی خطوط راه آهن موجود جهت ارتقاء سرعت و تردد قطارهای سریع السیر

با ظهور خطوط سریع السیر به عنوان کاراترین روش حمل مسافر در مسیرهای بین شهری ، تحولی عظیم در حمل و نقل ریلی بوجود آمده است . با وجود بهبود قابل ملاحظه ای که این خطوط در سیستم حمل و نقل پدید آورده اند، وجود بارهای دینامیکی و ضربات شدید وارده بر خط در سرعت های بالا نگرانی هایی در مورد کفایت روشهای طراحی سنتی در طرح این خطوط به وجود آمده است. با توجه به هزینه های بالای ساخت خطوط راه آهن سریع السیر ، برخی از کشور ها در جهت ارتقاء خطوط موجود و افزایش کیفیت و بهبود شرایط بهره برداری آنها به نتایج خوبی دست یافته اند که می تواند الگوی سایر کشورها باشد . ارائه ی یک روش مناسب جهت تعیین نشست وتغییر شکل در خطوط راه اهن در اثر عبور قطارهای سریع السیر با در نظر گرفتن مفاهیم اولیه ی بارگذاری خطوط و اصول ارتعاشات و دینامیک خاک از الزامات این تحقیق می باشد .القای ارتعاش در خطوط به وسیله ی حرکت قطارهای سریع السیر از مسائل پیچیده دینامیکی می باشد . انواع گوناگونی از ارتعاشات در اثر عبور قطار از ناهمواری چرخها یا ریلها و پستی و بلندی تراورسها حاصل می گردد . این ارتعاشات به سازه خط ارسال می گردند . پس از عبور ارتعاشات از لایه های مختلف ، امواج حاصله موجب ایجاد ناراحتی برای ساکنین همجوار خطوط راه آهن و همچنین باعث نشست های احتمالی مجموعه ی خط در بخش هایی که دارای بستر ضعیف می باشند خواهد شد . در این مقاله در ابتدا مسئله ارتعاش خاک بوسیله ی روشهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته و سپس سعی شده مشخصات ارتعاشات فونداسیونها که همان زیرسازی خطوط راه آهن می باشد با مدنظر قرار دادن تاثیر سختی و میرائی خاک در انتقال و میرا نمودن ارتعاشات بررسی و به وسیله ی یک روش عددی نرم افزاری میزان تغییر مکان بستر محاسبه و ارزیابی گردد .